کتاب‌های آموزش رسانه‌ای والدین در مرکز جامع کتب رسانه
تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۱۱۰۹۹
به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران توانا، کتاب‌هایی در زمینه آموزش رسانه ویژه والدین به کودک و نوجوانان از انتشارات مهرستان به مرکز جامع کتب رسانه پیوست. کتب «بالا نشین»، «بیم موج»، «دلم جای دیگرست»، «فرزندت را فالو کن»، «از هفت سنگ تا کال آف» و «دوره ۱۰ جلدی قصههای کرمیلو» ویژه کودکان، کتاب‌هایی هستند که در این مرکز عرضه می‌شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بخشی از «کتاب بالانشین: مهارت‌های مدیریت رسانه در خانواده»
«دریچه‌ای به سواد رسانه‌ای. ذهن ما از طریق رسانه‌ها در معرض انبوهی از اطلاعات قرار دارد. در این هیاهو مخاطبی موفق خواهد بود که بتواند با آگاهی‌های ناشی از سواد رسانه‌ای، در هنگام مواجهه با پیام‌های متعدد رسانه‌ها از میان انبوه اطلاعات، آگاهانه دست به انتخاب درست بزند و رابطه خود و رسانه‌ها را مدیریت کند.
هرچند برای زنده ماندن و تقویت جسمانی خود به خوردن و آشامیدن نیاز داریم هر چیزی را نمی‌خوریم؛ بلکه از قبل درباره فایده‌ها و ضررهای هر خوراکی اطلاعاتی به دست می‌آوریم و بسته به سن و وضعیت جسمانی‌مان، خصوصیاتی مانند میزان کالری قند و چربی را برای استفاده از مواد غذایی در نظر می‌گیریم.
پیام‌های رسانه‌ای را می‌توانیم همانند غذای روح در نظر بگیریم. به‌این‌ترتیب سواد رسانه‌ای مثل یک رژیم غذایی است که هوشمندانه مراقب است چه موادی مناسب و چه موادی مضر است و چه چیزی را باید مصرف کرد و چه چیزی را نباید؛ یا اینکه میزان مصرف هر ماده چقدر است.
همان‌طور که سوادآموزشی در خواندن و نوشتن به ما کمک می‌کند تا بتوانیم انواع جملات ساده و پیچیده را بفهمیم و معناهای متفاوتی از آنها برداشت کنیم سواد رسانه‌ای هم مهارتی است که با یادگیری آن می‌توانیم انواع برنامه‌های رسانه‌ای را درک تفسیر و تحلیل کنیم.»
برای خرید این کتاب می‌توانید از اینجا اقدام کنید.
بخشی از کتاب «بیم موج»
«حضور در فضای مجازی، برخی اعضای بدن، به ویژه چشم و مغز و اعصاب را درگیر می‌کند و اغلب افراد مأنوس با رایانه تحرک بدنی کمی دارند. اهل ورزش و تحرک بدنی بودن، البته براساس برنامه‌ای مشخص، موجب می‌شود که روان انسان نشاط یابد و در ضمن، انرژی‌های نهفته‌ای که در فضای مجازی آزاد نمی‌شوند، با ورزش کردن آزاد شوند.»
برای خرید این کتاب می‌توانید از اینجا اقدام کنید.
بخشی از کتاب «دلم جای دیگرست»
«برخی از ما والدین چشم‌پوشی مهربانانه را در پیش گرفته‌ایم و معتقدیم فرزندان ما باید کار با کامپیوتر و تلفن همراه را یاد بگیرند تا هم‌سطح دیگر هم سن و سالان خود باشند. اگر پشت کامپیوتر نشسته‌اند و تایپ می‌کنند یا با گوشی خود مشغول هستند، حتماً کار خوبی است و ما آنها را به حال خود می‌گذاریم. اما مشارکت یا دخالت‌کردن به معنی نظارت‌کردن برای دوری از دردسر و مشکل نیست. فضای مجازی می‌تواند راه مناسبی برای تفریح ما به‌عنوان والد و فرزند در کنار هم و برای شناختن یکدیگر باشد.»
برای خرید این کتاب می‌توانید از اینجا اقدام کنید.
معرفی کتاب«فرزندت را فالو کن»
واقعیت این است که در جامعه امروزی، با نوعی سونامی از جنس رسانه مواجه هستیم. با چشمانی نگران، به فرزند رسانه‌ای خود می‌نگریم. مشکلات را می‌بینیم؛ اما برای رفع آنها راهکار نداریم. چگونه می‌توان رسانه، با آن همه جذابیت سحرکننده را در خانواده مدیریت کرد؟ چطور می‌توان بچه‌ها را در مقابل پیام‌های رسانه‌ای واکسینه و مقاوم کرد؟ راهکارهای جایگزین برای کاهش وابستگی بچه‌ها به رسانه‌ها و فضای مجازی چیست؟
برای خرید این کتاب می‌توانید از اینجا اقدام کنید.
بخشی از کتاب «از هفت سنگ تا کال آف»
«کنترل فضای مجازی، کنترل میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی و کنترل بازی‌کردن بچه‌ها، همه صورتمسئله والدینی است که دل‌نگران هستند. آنها دل‌نگران فرزندانی هستند که زمان زیادی را پای بازی‌هایی می‌نشینند که از نظر آنها فقط بازی است و هیچ ارزش دیگری ندارد. والدین نگران‌اند بازی‌های رایانه‌ای در مسیر رشد صحیح فرزندانشان خلل ایجاد کند.
آنها هراس دارند محتوای نامطلوب بازی‌ها تربیت و گرایش‌های فرزندانشان را به بیراهه ببرد. والدین نگران‌اند فرزندانشان زندگی را سَرسری گرفته و به مانند بازی با آن مواجه شوند و در آینده نتوانند در مقابل مشکلات آن ایستادگی کنند. همچنین، آنها نگران‌اند از اینکه بچه‌ها وقت زیادی را به بازی‌های رایانه‌ای اختصاص می‌دهند و می‌ترسند فرزندانشان دچار اُفت تحصیلی شوند.
در مقابل، فرزندان آنها، یعنی همان نسل جدید، رویکردی کاملاً متفاوت به بازی‌های رایانه‌ای دارند. هرچند بخشی از آنها بازی را فقط ابزار سرگرمی می‌دانند، برخی دیگر، به بازی‌های رایانه‌ای به عنوان مجوزی برای ورود به جمع هم‌سالان نگاه می‌کنند. بخشی دیگر نیز به عنوان آینده شغلی به بازی‌های رایانه‌ای نگاه می‌کنند.
پدیده ورزش‌های الکترونیک و گیم‌استریم و تولید محتوای بازی و حتی بازی‌سازی، جزء علایق شغلی نسل جدید است. با این توصیفات به نظر می‌رسد شکاف دیجیتال میان والد و فرزند، در سرزمین بازی‌های دیجیتال، به مراتب، عمیق‌تر از سایر بخش‌های فضای مجازی است.»
برای خرید این کتاب می‌توانید از اینجا اقدام کنید.
معرفی «مجموعه ۱۰ جلدی قصه های کرمیلو»
عناوین این مجموعه عبارتند از:«یه بازی پُر از غول»، «خوشمزه‌های خرچ‌خوروچی»، «کیو کیو بنگ بنگ»، «کرمالوی تنهای تنها»، «اشک‌های چیک‌چیکانه»، «تیک تیک جان خوش آمدی!»، «سوراخ جان یواشکی»، «از دست کرمیلو!»، «کرمیلو جان فکر کن!» و «بابا شبد فراموشکار» هستند.
قصههای هر جلد از این مجموعه با تصویرگری بامزه خواندنی‌تر شده‌اند. البته این قصه‌ها علاوه‌بر خواندنی بودن، تأمل‌برانگیز هم هستند؛ زیرا به مسئله رابطه کودکان با رسانه‌ها، بازی‌ها و فناوری‌های جدید ارتباطی می‌پردازند و حرف‌های درخور توجهی برای خانواده‌ها دارند.
برای خرید کتاب«یه بازی پر از غول» می‌توانید از اینجا اقدام کنید.
برای خرید کتاب«خوشمزه های خرچ خوروچی» می‌توانید از اینجا اقدام کنید.
برای خرید کتاب«کیوکیو بنگ بنگ» می‌توانید از اینجا اقدام کنید.
برای خرید کتاب«کرمالوی تنهای تنها» می‌تونید از اینجا اقدام کنید.
برای خرید کتاب«اشک‌های چیک‌چیکانه» می‌تونید از اینجا اقدام کنید.
برای خرید کتاب«تیک تیک جان خوش آمدی!» می‌تونید از اینجا اقدام کنید.
برای خرید کتاب«سوراخ جان یواشکی» می‌تونید از اینجا اقدام کنید.
برای خرید کتاب«از دست کرمیلو!» می‌تونید از اینجا اقدام کنید.
برای خرید کتاب«کرمیلو جان فکر کن!» می‌تونید از اینجا اقدام کنید.
برای خرید کتاب«بابا شبد فراموشکار» می‌تونید از اینجا اقدام کنید.
برای کسب اطلاعات بیشتر از اخبار انتشارات فارس می‌توانید اینجا کلیک کنید و یا با شماره تلفن‌های ۶۶۹۷۳۹۷۴-۰۲۱ | ۶۶۹۷۳۹۹۶-۰۲۱ و ۰۹۱۲۶۸۰۷۱۹۷ تماس بگیرید.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: کودک و نوجوان بازی های رایانه ای برای خرید کتاب سواد رسانه ای فضای مجازی رسانه ها بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۱۱۰۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سندروم استکهلم در مدارس ابتدایی/ کودک آزاری مدرن: تلقین حس ناکافی بودن!
عصر ایران؛ امید خزانی*- سندروم استکهلم پدیده‌ای روانی است که قربانی با آزارگر خود و یا گروگان با گروگان‌گیر حس هم‌دلی و حتی وفاداری دارد! اما ارتباط این موضوع با مدارس ابتدایی و کودکان معصوم چیست؟
ما - والدین که فرزندان‌مان را مال خود و نه از خود می‌دانیم - با این فرشتگان معصوم کاری می‌کنیم که بی‌شباهت نیست به پدیده سندروم استکهلم و هم‌دلی با گروگان‌گیران که برخی از مدارس ابتدایی‌اند.
این تمثیل از آن روست که والدین با دستان خود فرزندان خود را به مدارسی می‌سپارند که با جان و جسم کودکان‌شان چون یک گروگان رفتار کنند و حتی در این روند نهایت همکاری را نشان می‌دهند و حتی خواستار فشاری بیشتر(شما بخوانید آزاری بیشتر) از جانب مدرسه متبوع می‌شوند.
در مطلبی که چند سال قبل با عنوان " آموزش فرزند یا فرزند‌کُشی " در اینجا ( لینک) منتشر شد، مقایسه‌ای تطبیقی با کشورهای دنیا در روند آموزش ابتدایی آورذه شد که نشان می داد ساعات آموزش ابتدایی در ایران از متوسط آموزش دنیا ۳۰۰ تا ۴۰۰ ساعت بیشتر است و این با همکاری والدین صورت می‌پذیرد که به نظر نویسنده فاجعه‌بار است چون در گذر زمان موجب فرسودگی کودکان در بستر آموزش می‌شود. اخیرا کودکی ۹ ساله از نزدیکان را دیدم که در اثر فشار بیش از حد درسی والدین تحصیل‌کرده‌اش و الزام آنها برای آمادگی آزمون دچار اسپاسم عضلانی شده و در واقع کودکی‌اش به تاراج رفته بود! از این رو 7 نکته را در زیر یادآور می‌شوم:
۱. اگر پدران سنت‌زده ما خطاب به معلمان می‌گفتند " گوشت فرزندم مال تو استخوان‌اش مال من! " ؛ این روز‌ها خیلی از والدین مجوز شدیدتر برخوردها را به مدارس فرزندانشان می دهند اما نه در قالب تنبیه بدنی بلکه بسی فراتر؛ تلقین دایمی حس ناکافی بودن! دقت بفرمایید برای یک کودک ۷ تا ۱۰ ساله!
۲. بارها شاهد بوده ام که والدین از مدارس متبوع شان خواسته اند که فرزند ۹ ساله آنها را برای آزمون آماده کنند . آزمونهای بی پایانی چون مدارس تیزهوشان ؛ آزمون مدارس خاص( شما بخوانید مراکز گروگانگیری ویژه) و غیره.
اهداف دوره ی آموزشی ابتدایی کم و بیش در اکثر کشورهای پیشرفته و حتی با تعریف یونسکو بر ۳ مبنای زیر استوار است : یادگیری مبانی سواد و اعداد؛ یادگیری مهارت های اجتماعی و ایجاد شوق و علاقه برای یادگیری !! در کجای این هدف گذاری جهانی آماده سازی برای آزمون های خاص گنجانده شده است که شمای والدین روان کودک ۹ ساله تان را آزار می دهید و حتی بابت آن هزینه می پردازید؟ این اتحاد والدین و مدارس علیه یه کودک ۸-۹ ساله چه منطق و مبنایی جز کودک آزاری می تواند داشته باشد. البته همه کودکان در اثر فشارهای اینچنینی دچار اسپاسم عضلانی نمی شوند اما آثار ماندگار مخرب روحی بر وجودشان می نشیند! از دوره ابتدایی همان را انتظار باید داشت که عقلای جهان بر آن اجماع کرده اند!
۳. هر نوع آموزش با عنصر انضباط ( دیسیپلین) گره خورده است. گزاره های آموزش در فضای شاد و غیره لزوما در مقام عمل جوابگو نیستند. آموزش برای کودک دوره ابتدایی با محدودیت انضباط پذیری و زمان حداقلی سرو کار دارد. ظرفیت انضباط پذیری یک کودک دوره ابتدایی بسیار محدود و شکننده است. این محدودیت ها قابلیت توسعه دارند اما قطعا در افق ۱۲ ساله باعث فرسایش آموزشی خواهند شد!
۴. بقول فرنگی ها " شیطان در جزییات است " بسیاری از آزمون های متداول آموزشی از جمله achievement test , proficiency test و competency test و Aptitude test که نسخه بومی شده آنها در مدارس ما نیز استفاده می شود با ده ها متغیر و پارامترهای اجرایی و نیروهای مجرب آموزش دیده قابلیت اجرا و نتیجه درست دارند! با زیرساخت های موجود سخت افزاری و نیروی انسانی اشغال در اکثر مدارس ابتدایی نتایج درستی برای این آزمون ها متصور نیست!
۵. آموزش و در کل علوم انسانی بسیار ظریف و شکننده است و از قوانین پوزیتیویستی تبعیت نمی کنند. به این معنا که از درستی گزاره الف و گزاره ب لزوما درستی گزاره ج حاصل نمی شود. اگر موفقیت فرمول واحدی داشته باشد که ندارد آن فرمول در مورد فرزند شما با متغیرهای زیادی سروکار خواهد داشت و لزوما نتیجه نخواهد داد. آنچه که برای موفقیت در اکثر مدارس پایه و ابتدای ما ریل گذاری شده با نوعی آزار و خشونت پنهان گره خورده است و ره به ترکستان می برد ! جاده با کیفیت ؛ خودرو استاندارد ؛ راننده مجرب و ساعت رانندگی استاندارد سفر ایمن را به دنبال دارد !
۶. بارها شنیده ایم که برای ساختن یک کشور از مدارس ابتدایی شروع کنید و نیک می دانیم که کشورهای توسعه یافته ۱۰ درصد تولید ناخاص داخلی را صرف آموزش بویژه آموزش پایه می کنند و آموزش پایه درست از وظایف ذاتی دولت هاست ! بله همه اینها درست است اما عجالتا در فقدان این درایت ها از تبدیل فرزندتان به ربات آزمون دهنده بپرهیزید!
۷. به پشتوانه دو دهه تجربه در آموزش عرض می کنم اکثر برنامه هایی که در قالب فوق برنامه در مدارس غیردولتی ارایه می شود فاقد عمق لازم است و غالبا سطحی است. برای مثال ۳ سال زبان فوق برنامه مدارس تقریبا معادل ۸ ماه آموزش در موسسات معتبر زبان است!
پی نوشت: هر نوع آموزش در هر سطحی که در دوره کودکی ( زیر ۱۲ سال) متصور است قابلیت جبران در دوره نوجوانی را داراست اما و هزار اما که کودکی از دست رفته هرگز جبران پذیر نیست چه برسد به آزار و آسیب های روحی که عمری ممکن است گریبانگیر کودک شما باشد.
---------------------
*دکتریِ آموزش
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»